Noce i dnie – Streszczenie – Maria Dąbrowska
Gospodarstwo jest zaniedbane i wymaga ogromnej pracy, by doprowadzić do go porządku. Pani Barbara zajmuje się urządzaniem domu i ogrodu, Bogumił naprawieniem budynków inwentarskich. Brakuje ludzi do pracy i pieniędzy. Zbliża się jesień. Po roku pobytu w Serbinowie Bogumiłowi udaje się popłacić najpilniejsze długi. Okazuje się, że osiągnął plon dwukrotnie większy niż w poprzednich latach. Także Daleniecki był zadowolony z efektów pracy Bogumiła, i wypłacił mu pensję z prywatnej kasy pani Mioduskiej, którą Niechcicowie mogli przeznaczyć na niezbędne zakupy. Barbara urodziła córkę Agnieszkę. Na chrzest przyjeżdżają Kociełłowie, babcia Ostrzeńska i Danielowie z synem. Długo nie składają wizyty nikomu z sąsiadów, i nie chcą, aby ich ktoś odwiedzał. Wyjątek stanowi sąsiad z Pamiętowa, Woynarowski. Jest to człowiek wykształcony, inteligentny, potrafiący mówić na każdy temat, nie dopuszczając nikogo do głosu. Barbara szybko straciła sympatię dla pana Leona.
Tymczasem siostra Barbary, Teresa zaczyna chorować. Wykryto u niej zapalenie mózgu i mimo wielu starań Teresa zmarła. Przed śmiercią poprosiła Barbarę, aby z komody wzięła listy. Była to korespondencja Barbary do siostry, jeszcze z czasów panieństwa. Wśród nich Barbara znajduje list Teresy do Tadeusza Krępskiego. Jak wynikało z listu, łączył ich wieloletni romans. Lucjan Kociełło wraz z córkami postanawia przenieść się do Częstochowy i tam założyć cementownię. Wczesną wiosną przychodzi na świat druga córka Niechcicom, Emilia. W tym samym czasie Michalinie i Danielowi Ostrzeńskim rodzi się trzeci syn. Gdy Emilka skończyła rok i parę miesięcy Niechcicom urodził się syn, Tomasz. Chrzciny chłopca były wielkim rodzinnym świętem.
Gdy Barbara dowiaduje się z listu od Ostrzeńskich, że matka dość podupadła na zdrowiu, wraz z Bogumiłem postanawiają ją zabrać do siebie. W Serbinowie Jadwiga Ostrzeńska czuje się potrzebna i kochana. Szybko jednak przestaje poznawać bliskich, w końcu po długiej chorobie umiera.
Dodaj komentarz