List Odyseusza do Penelopy

Moja Ukochana Penelopo,

Niech bóstwa z Olimpu błogosławią ten dzień, w którym mogę zwrócić się do Ciebie słowem pisanym, choć pragnienie ujrzenia Twoich oczu i ujęcia Twoich dłoni w moich jest silniejsze niż kiedykolwiek. Z każdym dniem, który mijam w obcej krainie, moja tęsknota za Tobą, za naszym domem w Itace, rośnie i staje się tarczą, która chroni mnie przed wszelkimi przeciwnościami losu.

Tutaj, gdzie morze jest dzikie, a ziemia nieznana, każdy dzień przynosi nowe wyzwania. Lecz to właśnie myśli o Tobie, o naszym synu Telemachu i domowym ognisku stają się moją mocą, która pozwala mi walczyć z przeciwnościami losu. Nie ma dnia, aby moje myśli nie błądziły ku Tobie, ukochana.

W moich podróżach spotkałem wiele osób, z których każda zostawiła ślad w moim sercu, ale żadne z tych spotkań nie może się równać z ciepłem Twojej obecności. Twoja wierność i miłość są dla mnie niczym latarnia w ciemnościach, która prowadzi mnie przez burzliwe wody ku bezpiecznemu brzegowi.

Wiem, że czekasz na mnie, tak jak ja tęsknię za Tobą. Twoje listy są dla mnie jak nektar, który zaspokaja moją duszę. Słyszałem o trudnościach, które spotkały Cię w naszym domu, o zalotnikach, którzy usiłują zagarnąć naszą własność. Ale wiem, że jesteś silna i mądra, i że zdołasz przetrwać te próby, aż do naszego ponownego zjednoczenia.

Pamiętaj, że moje serce zawsze będzie przy Tobie, niezależnie od odległości, która nas dzieli. Jesteś moją królową, moją miłością i moim życiem. Modlę się do bogów, aby zesłali mi szybki powrót do Twoich ramion, gdzie będę mógł znaleźć spokój i szczęście.

Aż do dnia, w którym nasze serca znów będą biły w jednym rytmie, pozostaję Twoim wiernym mężem i królem, Odyseusz.

Ten list stanowiłby wyraz głębokiej miłości i tęsknoty Odyseusza, a także jego determinacji, by powrócić do domu i obronić swoją rodzinę przed zagrożeniami.