Ferdydurke – Streszczenie – Witold Gombrowicz
Józio uczęszcza na lekcje i zachowuje się jak uczeń. Także nauczyciele są zadowoleni z jego pilności. A on chce się dowiedzieć, co łączy Kapyrdę z pensjonarką, lecz ten go lekceważy. Po szkole wraca na obiad do Młodziaków. Cieszy się, że dzięki temu łatwiej zbliżyć się do Zuty. Właśnie podczas jednego obiadu dochodzi do konfrontacji między Młodziakami a Józiem. Młodziakowa wspomina o znajomości Zuty z Kapydrą. Wspólnie z mężem, jako niezwykle nowocześni rodzice namawiają córkę do wyjazdu z Kapydrą, a nawet na nieślubne dziecko: Zuta, jeżeli chcesz mieć dziecko nieślubne, bardzo proszę! A cóż w tym złego! Kult dziewictwa ustał! My inżynierowie konstruktorzy nowej rzeczywistości społecznej nie uznajemy kultu dziewictwa dawnych hreczkasiejów. Józio zrozumiał, że kolejny raz przyprawiono mu gębę. Zaczyna wrzucać do kompotu śmierci, okruchy z chleba, po czym je tę papkę. Młodziakowie są wstrząśnięci jego zachowaniem i natychmiast odchodząc od stołu. Józio czuje się zwycięski. Postanawia zdemaskować obłudę Młodziaków i ostatecznie pognębić ich nowoczesność. Wpada na pomysł zaaranżowania spotkania Kapyrdy i Pimki z Zutą w jego pokoju w tym samym czasie. Imituje pismo pensjonarki do obu wymienionych, w którym zaprasza ich na spotkanie.
Przed północą do okna Zuty puka Kapyrda, po czym pana wpuszcza go do pokoju i namiętnie się całują. Po chwili rozlega się ponowne pukanie w szybę, i do pokoju wchodzi Pimko. Józio podnosi alarm o złodziejach i sprowadza do pokoju Zuty Młodziaków. Józio otwiera szafę i demaskuje Kapyrdę przed gospodarzami. Jednak rodzice dziewczyny na widok Kapyrdy w ogóle się nie oburzają, jako nowocześni ludzie nie mają nic przeciwko nocnym wizytom młodych chłopców u córki. Zupełnie inaczej reagują, gdy z drugiej szafy wychodzi Pimko. Belfer jąka się, chcąc wytłumaczyć Młodziakom swoją obecność w pokoju Zuty. Zdenerwowany Młodziak policzkuje nauczyciela, ten z kolei wyzywa go na pojedynek. Scena kończy się ogólną szamotaniną, a Józio, pokonawszy ostatecznie nowoczesność, ucieka z Miętusem na wieś.
Dodaj komentarz