Cudzoziemka – Róża Żabczyńska – dzieje życia – charakterystyka – Maria Kuncewiczowa
Życiem z mężem i dziećmi była dla niej wielką udręką, czymś, co ją przede wszystkim męczyło. Obowiązki domowe traktowała jako przymus, tym bardziej ze złością i agresją odnosiła się do najbliższych. Skrzywdzona w młodości, teraz ona raniła innych. Przeważnie nic się jej nie podobało, albo bardzo niewiele. Męża Adama nie kochała, ciągle go krytykowała, był jej obojętny. Podobnie postępowała z dziećmi, gdyż nie były jej dziećmi z Michałem, a tym bardziej przez długie lata nie zauważała córki Marty, gdyż była podobna do ojca.
Najbardziej kochała Władysława, na niego przelewała wszystkie swoje uczucia. Uważała go nie tylko za syna, ale i za partnera. Chodziła z nim na koncerty, dokładała wszelkich starań, aby go wykształcić, a robiła tak, gdyż wyobrażała sobie, że to właśnie syn Michała.
Chłopak był doszczętnie uzależniony od matki. Nie wpłynęło to jednak pozytywnie na jego młodość i charakter. Była zazdrosna o wszystkie kobiety syna, w każdej z nich widziała swoją rywalkę. Gotowa była walczyć o Władysława, aby jakaś kobieta jej go zabrała, jak już to raz zrobiła, zabierając ukochanego Michała. Władysław pragnął wyzwolenia, przeżycia normalnej, prawdziwej miłości. Z drugiej strony był już tak zdegradowany przez matkę, że zaczął czuć do kobiet niechęć. Róża jednak tego nie rozumiała.
Dodaj komentarz