Inny świat – Nieludzki obraz obozów sowieckich – Gustaw Herling-Grudziński
Autor opowiada jak wyglądał dzień pracy niewolniczej w łagrze w Jercewie koło Archangielska, centrum przemysłu drzewnego, wybudowanego w ciągu 3 lat przy wykorzystaniu pracy tysięcy osadzonych. podczas którego brudne i zaropiałe cienie, obleczone w podarte łachy, obwiązane sznurkami (…), słaniały się na nogach z zimna, głodu i wycieńczenia.
Herling-Grudziński daje świadectwo złagrowania więźniów, odarcia ich z człowieczeństwa. Ludzie niszczeni są zarówno fizycznie, jak też duchowo i psychicznie. Więzień był towarem, narzędziem pracy, o jego wartości stanowiła siła. W łagrach nie są przestrzegane żadne normy prawne i moralne, każdego więźnia można było zabić i zastąpić innym.
Człowiek złagrowany zniża się do poziomu fizjologicznej egzystencji i walki o przetrwanie. Głównym motorem jego działania staje się głód, a logiczny umysł nie panuje już nad zwierzęcymi odruchami ciała. Tylko w ten sposób można przetrwać łagry.
Autor stara się ukazać prawdę o człowieku, jego naturze, kondycji i miejscu w świecie pełnym zła i cierpienia. Próbuje zajrzeć do duszy więźniów, przeprowadzić szczegółowe i dogłębne analizy psychologiczne, poznać mechanizmy, które rządzą ludźmi w nieludzkich warunkach, bo przekonałem się niejednokrotnie, że człowiek jest ludzki tylko w ludzkich warunkach, mówi Gustaw Herling-Grudziński.
Dodaj komentarz