Władysław Reymont – biografia, życiorys, twórczość

Władysław Reymont – prozaik. Urodził się w 1867 r. we wsi Kobiele Wielkie pod Radomskiem w rodzinie wiejskiego organisty. Wczesne dzieciństwo spędził w Tuszynie pod Łodzią. W szkole miał problemy z nauką, dlatego rodzice oddali go pod opiekę męża najtarszej córki, właściciela zakładu krawiecko-kuśnierskiego w Warszawie.

W 1884 r. uzyskał stopień czeladnika i rozpoczął naukę w Szkole Niedzielno-Rzemieślniczej. W 1887 r. przerwał naukę i wyruszył z wędrowną trupą teatralną po kraju. Jednak aktorem okazał się słabym, nie posiadał talentu scenicznego. Wrócił do domu i rozpoczął pracę na kolei, najpierw jako starszy robotnik, a potem praktykant kolejowy.

W 1893 roku wrócił ponownie do Warszawy, by poświęcić się wyłącznie pracy literackiej. Wydaje swój pierwszy książkowy debiut Pielgrzymkę do Jasnej Góry, potem Komedioantkę i Fermenty, a następnie wielką powieść o Łodzi Ziemia obiecana.

Dzięki odszkodowaniu, jakie otrzymał po wypadku kolejowym zwiedza Europę Zachodnią, jednocześnie rozpoczyna pracę nad Chłopami, która trwała od 1902 roku do 1909 roku. Lata pierwszej wojny światowej spędził w Warszawie. W 1919 i 1920 roku wyjeżdżał do środowisk polonijnych w Stanach Zjednoczonych. W roku 1920 kupił niewielki folwark w Kołaczkowie koło Wrześni. W 1924 r. otrzymał za Chłopów literacką Nagrodę Nobla. Zmarł w Warszawie w 1925 r.

Do najbardziej znanych utworów Reymonta należą:

• Pielgrzymka do Jasnej Góry (1895) – reportaż
• Komediantka (1895) – powieść
• Ziemia obiecana (1899) – powieść
• Fermenty (1897) – powieść
• Chłopi (1909) – powieść
• Rok 1794 (1913-1918) – powieść historyczna