W poszukiwaniu straconego czasu – Problematyka powieści – Marcel Praust

Głównym tematem powieści Prausta jest czas. Zdaniem autora czas mija tylko pozornie, tak naprawdę czas stracony możemy odnaleźć i nadać mu zupełnie nowe znaczenie. O tym właśnie pisze w części Czas odnaleziony. Bohater wciąż ma w pamięci, jakby się wydawało błahe wydarzenia, które pobudzają wspomnienia, jak na przykład ciastka magdalenki, maczane w herbacie przypominają Marcelowi ciotkę Leonię. Postaci występujące w powieści są przeważnie autentyczne, są to bliskie osoby, przyjaciele i znajomi. Wspomina dom rodzinny, surowego i budzącego respekt ojca, którego zawsze się bał, łagodną, ukochaną matkę, której pocałunek na dobranoc, jak się okazuje był ważnym wydarzeniem dnia. Opisuje dzieje tragicznej miłości znajomego rodziny, znawcy sztuki, Karola Swanna do wielkiego damy Odety. Córką ich jest Gilberta, wielka miłość Marcela. Głównym celem Prausta było odtworzenie wszystkich tych doświadczeń w swojej powieści życia.

Strony: 1 2