Jan Kochanowski – Odprawa posłów greckich – Budowa dramatu

Budowa Odprawy posłów greckich Kochanowskiego Jana wzorowana jest na tragedii antycznej, poza drobnymi zmianami.

Nie dzieli się na akty i sceny, jak liczne dramaty renesansowe, lecz na epeisadia (dialogi bohaterów) i stasimony (pieśni chóru znajdującego się na scenie). Chór panien trojańskich (nie starców) pełni rolę opinii publicznej.

Została zachowana zasada trzech jedności (czasu, miejsca i akcji) i zasada jedności estetyk (sceny tragiczne nie przeplatają się z komicznymi) oraz jedności stylu wypowiedzi. Na scenie występuje jednocześnie tylko 2-3 aktorów, nie ma scen zbiorowych. Relację z posiedzenia sejmu zdaje posłaniec, co pozwala uniknąć wprowadzenia na scenę większej liczby aktorów. Poeta dba o podniosły styl i kunsztowny język poetycki, naśladuje starożytne miary wersyfikacyjne, wprowadzając sylabiczny wiersz biały, bezrymowy.

Odprawa posłów greckich różni się od tragedii antycznej kilkoma cechami. Brak w niej paradoksu (pieśni wejściowej) i exodosu (pieśni zejściowej), czyli chóru wkraczającego na scenę i schodzącego ze sceny. Również różni się zakończeniem. Tragedia antyczna kończy się śmiercią głównego bohatera, o tyle w Odprawie… autor zapowiada jedynie zniszczenie Troi. Oznacza to, że światem przedstawionym nie kierują bogowie, lecz wydarzenia uzależnione są od postępowania bohaterów.