Dwudziestolecie międzywojenne – Główne kierunki (tendencje) artystyczne w literaturze

  • Surrealizm – powstał we Francji, w latach 20. XX w. Autorem manifestu surrealistów, ogłoszonego w 1924 r. był poeta francuski Andre Breton. Przedstawiciele tego kierunku dążyli do stworzenia nowej nadrealnej rzeczywistości poprzez uniezależnienie artysty od reguł logicznego myślenia, negację wszelkich norm estetycznych i moralnych. Najważniejsze założenia tego kierunku to:
    – wyzwolenie sztuki z rozmów
    – utwór artystyczny wytworem wyobraźni, z pogranicza snu i jawy
    – bunt przeciwko klasycyzmowi, realizmowi, empiryzmowi, racjonalizmowi
    – bunt przeciwko kulturze mieszczańskiej, wszelkiej tradycji
    – uwolnienie poezji od tradycyjnych więzów logiki
  • Neoklasycyzm – kierunek poetycki nawiązujący do dziedzictwa kulturalnego epok minionych, a także klasycyzmu i baroku. Przedstawicielem tego kierunku był poeta francuski Paul Valery, który sformułował program poezji intelektualnej, która łączyła tradycję z osiągnięciami symbolizmu i liryki współczesnej. Jego poezja pełna była filozoficznych aluzji.
    Utwory neoklasyków wyróżniały się rygorystyczną formą, opartą na klasycznych wzorach, ściśle poetycki język pozbawiony był wszelkich treści życiowych, każdy utwór spełniał założenia czystej poezji.

 

Strony: 1 2 3 4

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.