Ekspresjonizm – awangardowy prąd literacki, który pojawił się około 1910 r. w Niemczech i trwał do końca lat 20. XX w., był reakcją na kryzys polityczno-społeczny I wojny światowej i czasów powojennych. Twórców przeraziła pustka i jałowość duchowa współczesności, materializm oraz przerost technokracji i mechanizacji. W utworach ekspresjonistów odnajdujemy świadomość kryzysu ówczesnej cywilizacji, bunt przeciwko niesprawiedliwości społecznej, chęć obrony wartości humanistycznych. Ekspresjonizm rozwinął się głównie w liryce i dramacie. Wiersze ekspresjonistów były bowiem obrazem stanów uczuciowych, którzy odrzucali skrajny estetyzm modernizmu, uważając, że piękna forma prowadzi do zafałszowania prawdy, nieszczerości. Krytykowali również naturalizm za zbytnie ograniczenie założeń. Celowo zaniedbywano konstrukcje logiczne, stosowano animizację.
Dodaj komentarz