Szewcy – Streszczenie – Stanisław Witkiewicz
AKT I
Akcja aktu I rozgrywa się w warsztacie szewskim, w którym pracuje majster Sajetan Tempe i dwóch czeladników: Józek i Jędrek. Majster rozpoczyna dyskusję na temat losów ludzkości uciskanej przez cielsko gnijącego kapitału. Dla niego kapitalista to przede wszystkim pasożyt na ciele ludzkości. Nie widzi najmniejszej szansy, by jego pozycja społeczna uległa poprawie. Podobnego zdania są także czeladnicy i oni czują się nieszczęśliwi. Są ze sobą zgodni, by znieść stary porządek świata. Nadszedł czas na rewolucję. Syn majstra dołączył do postępowej organizacji Dziarskich chłopców, której to program nie przekonuje jednak Sajetana.
Tymczasem w warsztacie szewskim zjawia się prokurator Robert Scurvy i próbuje przekonać Sajetana i czeladników, że podział na dyrektorów i urzędników zawsze będzie istniał, bez względu na ustrój, jego zdaniem praca umysłowa wymaga innych składników mózgów – mózgu i jedzenia. Czeladnicy kpią z prokuratora, z jego nieodwzajemnionej miłości do księżnej Iriny Wsiewołodownej Zbereźnickiej – Podberezkiej, pięknej kobiety, która doprowadza go do wściekłości.
W warsztacie pojawia się także księżna, a Scurvy, by się jej przypodobać, pragnie wykonać choć jedną parę butów. Kobieta jest dumna widząc bezsilność prokuratora starającego się o jej względy. Sajetan wyjawia prawdziwy powód do zmartwień prokuratora – Scurvy cierpi, gdyż nie urodził się arystokratą, wolałby być cierpiącym hrabią. Księżna dyskutuje z Szewcami na tematy filozoficzne. Uważa bowiem, że ich życie jest absurdalne i bezsensowne, ponieważ nie wierzą w Boga, za co Sajetan wali ją w pysk tak, że cała krwią się zalewa.
Dodaj komentarz