Sonet V – O nietrwałej miłości rzeczy świata tego – Interpretacja
Sonet V O nietrwałej miłości rzeczy świata tego Mikołaj Sęp-Szarzyński wskazuje na przywiązanie człowieka do rzeczy materialnych i jednocześnie podkreśla ich znikomość i przemijalność.
Poeta przedstawia pełen pesymizmu obraz człowieka i jego losu. Podobnie jak w sonecie IV, znowu pojawia się przeciwstawienie świata materialnego i duchowych wartości, do których osiągnięcia ludzie powinni dążyć. Człowiek zmuszony jest przeżywać wciąż dramatyczny konflikt, ponieważ tkwią w nim sprzeczne uczucia, a mianowicie z żywiołów utworzone ciało (…) zawodzi duszę, której wszystko mało.
Ciało, zgodnie ze średniowiecznymi poglądami, pojmowane jest jako siedlisko grzechu, pragnie miłości rzeczy świata tego, bogactwa, sławy, władzy i rozkoszy. To co materialne Złoto, sceptr, sława, rozkosz i stworzone Piękne oblicze… jest według poety złudne, zgubne, a przede wszystkim nietrwałe i przemijające.
Dodaj komentarz