Cudzoziemka jako powieść psychologiczna – Maria Kuncewiczowa
Maria Kuncewiczowa w powieści Cudzoziemka dokonała psychoanalizy Róży, ukazując w ten sposób portret psychologiczny bohaterki, która doświadczyła dwóch bardzo bolesnych zawodów życiowych. Oba dotyczyły niezwykle ważnych sfer życia: miłości i sztuki. Została porzucona przez pierwszą i jedyną prawdziwą miłość swego życia, Michała oraz dotknęła ją niemożność spełnienia ambicji artystycznych z powodu wady nadgarstka.
Róża, będąc u kresu swoich dni stara się analizować własną psychikę, próbuje odnaleźć przyczyny nieudanego życia. Zgodnie z teorią Freuda Róża miała kompleks niższości, dlatego całe jej życie emocjonalne zostało zablokowane – kompleks niespełnionej miłości i kompleks wielkiej artystki, marzącej o doskonałym wykonaniu koncertu D-dur Brahmsa. Poczuła się skrzywdzona, urazy z młodości sprawiły, że Róża zachowywała się jak rozkapryszone dziecko, które nie wiadomo czego chce, jest nieznośne, złości się, chce, aby ciągle na nim koncentrowała się uwaga wszystkich.
Dodaj komentarz