Juliusz Słowacki – Balladyna – Charakterystyka Aliny

Alina, siostra tytułowej bohaterki dramatu Juliusza Słowackiego Balladyna jest postacią pozytywną, uosobieniem dobra i niewinności.

Alina to młodsza siostra Balladyny. Razem z matką i siostrą mieszkała w ubogiej chacie przy lesie. Była ucieleśnieniem piękna – wysoka, szczupła i zgrabna jasnowłosa dziewczyna o różowej cerze. Miała śliczne, niebieskie oczy, a jej długi, złocisty warkocz opadał na ramię. Zawsze pogodna i uśmiechnięta, z jej twarzy biło ciepło. Sentymentalny młodzieniec Filon uznał ją za prawdziwe bóstwo.

Bez względu na swoje pochodzenie potrafiła cieszyć się każdym dniem.

Należała do ludzi niezwykle czułych, pogodnych i skorych do żartów. Życie w ubóstwie i ciężka praca nie martwiły ją i nie sprawiały większych trudności. Nigdy nie ukrywała swojej prostoty, nawet w obecności Kirkora. W życiu kierowała się uczuciem, kochała swoją siostrę i matkę, troszczyła się o nie: Że ten nigdy chmurki Bóg nie nadwieje, aby Cię zakryła. O! Biedna matko! 

Miała bardzo dobre serce, pragnęła szczęścia bliskich. W rozmowie z Kirkorem zaznaczyła, że jeżeli zostanie jego żoną, razem z nią w zamku zamieszka jej matka i siostra. Dobro tkwiące w Alinie bezbłędnie rozpoznawały nawet jaskółki, zawsze witały ją radosnym świergotem.

Alina szczerze kochała Kirkora, obiecała, że gdy wyjdzie za niego, będzie zawsze wierną i kochającą żoną. Zawsze kierowała się rozsądkiem, była ustępliwa, dla siostry mogła zrobić wszystko. Widząc, jak badzo zależy Balladynie na młodym rycerzu gotowa była oddać jej swój pełen dzban malin. Nie potrafiła zrozumieć uczuć, jakie miotają starszą siostrą, naiwnie jej wierzyła, za co zapłaciła śmiercią.

Myślę, że Alina to wspaniał dziewczyna, bez cienia egoizmu i byłaby z pewnością wymarzoną żoną dla Kirkora. Gdyby to ją rycerz poślubił, na pewno żyliby długo i szczęśliwie.