Zbrodnia i kara – drżąca kreatura czy Napoleon. Problem nowej etyki w Zbrodni i karze – Fiodor Dostojewski
Ad. 1.
Idea prostego rachunku, o której mówił student dokładnie pasowała do myśli, jakie zrodziły się w głowie Rodiona, a mianowicie zabicie osoby złej jest dobre. Teoria wydaje się prosta, można ją sprowadzić do prostego równania.
Z jednej strony nic niewarta, zła, szkodliwa baba, określana przez bohatera ludzką wszą, z drugiej strony tysiące istnień, które za pieniądze zabrane tej kobiecie możnaby wspomóc, uratować od głodu i poniżenia. Usunięcie takiej wszy jest czynem pożytecznym społecznie. Raskolnikow uważa, że mordując starą lichwiarkę i zabierając jej pieniądze może przyczynić się do szczęścia ludzkości.
Dodaj komentarz