Aleksander Puszkin – biografia, życiorys i twórczość

Aleksander Puszkin – poeta rosyjski, dramaturg prozaik. Urodził się w 1799 roku w Moskwie, w zubożałej rodzinie bojarskiej. Ukończył elitarne liceum w Carskim Siole. Już w trakcie nauki powstawały jego pierwsze utwory, m.in.: elegie, ody, satyry, w których wyrażał pragnienie wolności, za co został zesłany na Kaukaz.

Popierał dekabrystów, jego poezja wyrażała idee niepodległościowe.

W 1825 r. wrócił do Moskwy, prawdopodobnie wtedy poznał Adama Mickiewicza. Stosunek Puszkina do sytuacji Polski był raczej chłodny, nie był sojusznikiem polskiego poety w dążeniach do odzyskania niepodległości. Na powstanie listopadowe zareagował negatywnie, był gorącym zwolennikiem caratu.

W 1831 r. ożenił się z Natalią Gonczarową i zamieszkał w Petersburgu. Zmarł w 1837 r. od śmiertelnych ran odniesionych w pojedynku z francuskim emigrantem.

Dzieła, które przyniosły mu sławę i uznanie:

Wolność (1817) – oda

Borys Godunow (1830) – dramat historyczny

Eugeniusz Oniegin (1833) – powieść poetycka

Dama pikowa (1835) – powieść obyczajowa

Córka kapitana (1836) – powieść historyczna

Jeździec niedziany (1837) – poemat historyczny