Adam Asnyk – Daremne żale – Interpretacja i analiza
Podmiot liryczny przestrzega przed oglądaniem się wstecz, przed rozpamiętywaniem sukcesów czy też porażek, jakich doświadczyli: Trzeba z żywymi naprzód iść, Po życie sięgać nowe, A nie uwiędłych laurów liść Z uporem stroić głowę. Zdaniem poety należy odrzucić żal i narzekania, pogodzić się z nowymi ideami, włączyć się do życia i działalności młodszego pokolenia. Trzeba myśleć o przyszłości, porzucić zwątpienie, żyć nową nadzieją niepodległości.
Ostatnia strofa potwierdza jeszcze raz uwagi Asnyka, że nie można wrócić do przeszłości, zmiany są nieuniknione, nie da się zatrzymać czasu: Wy nie cofniecie życia fal, Nie skargi nie pomogą – Bezsilne gniewy, próżny żal! Świat pójdzie swoją drogą. Przypomina, że świat jest niezależny i niepowstrzymany.
Dodaj komentarz