Mit o Prometeuszu – Streszczenie
Dzeus, zaniepokojony rosnącą niezależnością człowieka, kazał Hefajstosowi, bogu ognia, stworzyć kobietę cudnej urody. Nadano jej imię Pandora. Hera nauczyła ją robót kuchennych, Afrodyta obdarowała ją wdziękiem, Hermes dał jej dar kuszącej mowy. Ze szczelnie zamkniętą puszką Pandora stanęła przez chatą Prometeusza. Ten od razu wyczuwał podstęp, a więc odprawił ją i przestrzegł innych. Przyjął zaś ją do swego domu jego niezbyt mądry brat – Epimeteusz, ożenił się z nią i wspólnie otworzyli puszkę. Wraz z jej otwarciem, uwolniły się z niej wszystkie choroby i nieszczęścia i opanowały cały świat.
Prometeusz odpłacił bogom podstępem za podstęp. Zabił wołu i podzielił go na dwie części. Mięso owinął skórą, kości nakrył tłuszczem. Dzeus wybrał jedną z nich, aby złożyć bogom w ofierze. Wybrał tę, gdzie było więcej tłuszczu.
Dodaj komentarz