Księga Koheleta – główna idea księgi

Księga Koheleta czyli Eklezjastesa jest jedną z ksiąg mądrościowych. Kohelet był mędrcą, nauczycielem, kaznodzieją, przemawiającym na zgromadzeniach. Księga powstała około 200 r. p.n.e.

Słowa …marność nad marnościami i wszystko marność wyrażają główną ideę Księgi Koheleta. Kohelet snuje filozoficzne rozważania nad sensem ludzkiego życia. Kaznodzieja nie znajduje w życiu ziemskim niczego pewnego, niczego, co nie podlegałoby prawu przemijania. Uważa, że wszystko jest marnością i jest tak bardzo o tym przekonany, iż powtarza to 20 razy: Marność nad marnościami i wszystko marność.

Jego zdaniem sednem bytu człowieka jest przemijanie, ono decyduje o marności życia. Człowiek jest prochem wobec świata, przemijają ludzkie pokolenia, wszystko jest trudliwe co nie trwa długo. Człowiek nie może zaznać szczęścia na ziemi. Przemija bogactwo, sława. Nawet mądrość, a więc pogłębiona świadomość marności wszystkiego co wiąże się z życiem doczesnym, przysparza cierpień, nie chroni przed bólem istnienia. Wszystkie starania człowieka, zabiegi są daremne i bezsensowne. Nie należy więc zbytnio troszczyć się o dobra doczesne, roztropnie korzystać z darów Boga i żyć pobożnie, gdyż na Sądzie Ostatecznym, gdy staniemy twarzą twarz z Bogiem trzeba będzie zdać relację z naszego życia na ziemi.