Konstanty Ildefons Gałczyński – Prośba o wyspy szczęśliwe – Interpretacja i analiza

Wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego Prośba o wyspy szczęśliwe jest marzeniem poety o szczęściu. Wyraża chęć ucieczki w krainę miłości, wyobraźni i fantazji, czyli na wyspy szczęśliwe.

Podmiot liryczny uważa, że właśnie takie miejsce, byłoby dla niego rajem.

Ale takie wyspy zdarzają się tylko w marzeniach, być może wiersz należy rozumieć jako próbę odnalezienia spokoju i cichego szczęścia u boku ukochanej osoby, która darzy czułością, delikatnością. Podmiot liryczny, którym jest mężczyzna, zwraca się do ukochanej kobiety: A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź, wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj. Jest to także prośba o miłość. W miłości próbuje odnaleźć własną arkadię (krainę szczęścia), utopijną krainę co w szarej rzeczywistości nie ma szans spełnienia.

Budowa: składa się z dwóch zwrotek 4-wersowych. Wiersz biały – bezrymowy.

Środki artystyczne: epitety – wiatrem łagodnym, wyspy szczęśliwe; apostrofa – A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź; metafory – rozmowy gwiazd, snem muzykalnym zasyp.