Józef Wybicki – biografia, życiorys, twórczość

Józef Wybicki – poeta, dramatopisarz, publicysta, działacz polityczny, autor Pieśni Legionów. Urodził się w 1747 roku w Będominie pod Kocierzyną, w średnio zamożnej rodzinie szlacheckiej. Kształcił się w kolegium jezuickim w Gdańsku, a w latach 1770-71 studiował prawo w Lejdzie.

W 1767 r. został posłem na sejm, później brał udział w konfederacji barskiej. Popierał reformy, był zwolennikiem obozu królewskiego, uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej, a po jej upadku wyemigrował w 1795 r. do Paryża. Był współorganizatorem Legionów Dąbrowskiego i autorem Pieśni Legionów Polskich we Włoszech, zwanej też Mazurkiem Dąbrowskiego. Ułożył ją we Włoszech, w Reggio, między 16 a 19 lipca 1797 roku dla uświetnienia uroczystości pożegnania odchodzących z miasta legionów. Jako hymn narodowy Mazurek Dąbrowskiego został zatwierdzony w 1926 r.

W 1802 roku wrócił do kraju i nadal uczestniczył w życiu publicznym. W 1805 roku został członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Brał udział w tworzeniu Księstwa Warszawskiego, nie wszedł jednak w skład rządu. W latach 1817-20 był prezesem Sądu Najwyższego w Warszawie. Zmarł w 1822 roku.

Poza okolicznościową poezją polityczną na uwagę zasługują takie utworu Wybickiego jak:

• Kulig (1783) – komedia obyczajowa
• Zygmunt August (1783) – tragedia
• Szlachcic mieszczanin (1791) – komedia polityczna
• Kmiotek – opera
• Życie moje (1840) – pamiętniki