Zdążyć przed Panem Bogiem – Motyw kata i ofiary – Hanna Krall
Walczącym powstańcom żydowskim pomagały polskie organizacje konspiracyjne, które zaopatrywały Żydów w broń i żywność. Żydzi strzelając do Niemców, wiedzieli, że ich nie pokonają, lecz chcieli pokazać światu, że potrafią umierać godnie, z karabinem w ręku: My wiedzieliśmy, że trzeba umierać publicznie, na oczach świata (…) Ludzie zawsze uważali, że strzelanie jest największym bohaterstwem. No to żeśmy strzelali – powtarza wielokrotnie Edelman.
Reportaż zawiera także relacje Edelmana z wydarzeń poprzedzających powstanie. Opisuje na przykład transport Żydów do Treblinki – czterysta tysięcy ludzi, mówi o bohaterstwie cichym i widowiskowym: Ci ludzie szli spokojnie i godnie. To jest straszna rzecz, kiedy się idzie tak spokojnie na śmierć. To jest znacznie trudniejsze od strzelania. Przecież o wiele łatwiej się umiera strzelając – o wiele łatwiej było umierać nam niż człowiekowi, który idzie do wagonu, a potem jedzie wagonem, a potem kopie sobie dół, a potem rozbiera się do naga… .
Dodaj komentarz