Do Anny – Interpretacja – Daniel Naborowski
Wyliczenie przemijalnych rzeczy służy temu, by na koniec zaskoczyć czytelnika pointą, w której poeta stwierdza, że jedyną trwałą wartością na świecie jest jego miłość do Anny: Szczyra miłość ku tobie, Anno me kochanie, Wszystkim czasom na despekt nigdy nie ustanie.
Uczucie jakie żywi do ukochanej, według autora jest wartością niezniszczalną, nie podlega nieubłagalnemu działaniu czasu. A więc w końcowej części wiersza Naborowski zaprzecza przekonaniu o nietrwałości wszystkiego na świecie (antyteza).
Budowa: brak podziału na strofy, wiersz ciągły. Rymy parzyste.
Środki artystyczne: apostrofa – Anno, me kochanie; anafora – z czasem; epitet – szczyra miłość; metafory – wszystko przemija, bieżą lata, państw koniec idzie, rozum niszczeje, łąki krasy postradają, noc dniowi.
Dodaj komentarz