Cechy teatru antycznego
Na prostokątnym placu, przed skene występowali aktorzy, był to tzw. proskenion. W pierwotnym teatrze występowali tylko mężczyźni w kostiumach o symbolicznym kroju i kolorze, podwyższającym postać obuwia – koturny i peruce – onkos. Używali masek, które orientowały widzów o charakterze postaci. Poruszali się dostojnie, a chór, pełniący funkcję narratora, śpiewał i rytmicznie pląsał. Dekoracja była prosta, raczej umowna i nie zmieniła się. Największymi antycznymi dramaturgami byli: Eurypides, Ajschylos (wprowadził dwóch aktorów) i Sofokles (wprowadził trzeciego aktora). W teatrze obowiązywała zasada jedności czasu, miejsca i akcji.
Dodaj komentarz