Adam Mickiewicz – Pan Tadeusz – Miejsce akcji, które jest dla mnie symbolem pięknego i realistycznego krajobrazu

Utwór Adama Mickiewicza Pan Tadeusz kończy się pięknym zachodem słońca, które bardzo powoli gasło.

Uwagę przykuwają obłoki płynące po niebie, oświetlone jaskrawymi promieniami zachodzącego słońca. W tych promieniach obłoki są różnokolorowe, a barwy ich ulegają ustawicznie zmianom:

Na zachód obłok ma kształt rąbkowych figur,
Przejrzysty, sfałdowany, po wierzchu perłowy,
Po brzegach pozłacany, w głębi purpurowy,
Na końcu słońce ciepłym powiewem – usypia.