Teatr żywy, a teatr telewizyjny

Teatr żywy:

– budynek z salą teatralną podzielony na widownię i scenę

– odświętnie ubrana widownia, wspólnie odbierająca przedstawienie

– liczba widzów jest ograniczona

– niektórzy się znają

– wszyscy wspólnie reagują na to, co się dzieje na scenie

– na scenie widać zamkową komnatę ze sprzętami i postaciami

– na aktorów patrzy się bezpośrednio

– słyszy się także bezpośrednio

– można wybrać jedną postać, aby się jej lepiej przyjrzeć

– ludzie biją brawo, śmieją się, stwarzają nastrój

– w przerwie między scenami aktorzy dziękują za oklaski

Teatr telewizyjny:

– scena wielkości ekranu telewizora

– widzowie ubrani w dresy, trzymają psa na kolanach i jedzą kanapki

– duża liczba osób, lecz rozproszona po całym domu

– nikt nie kontaktuje się ze sobą

– telewidz patrzy samotnie lub w gronie rodziny

– nie ma sceny z dekoracjami

– plan średni pokazujący zachowanie z mimiką aktora

– człowiek w oglądaniu posiada pośrednika, to on za niego wybiera na co ma patrzeć

– bije brawa, ale sam, nie ma z kim o tym porozmawiać

– nie ma przerw

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.