Przypowieści – Rola i cechy przypowieści biblijnej

Nowy Testament zawiera m.in. Ewangelie (Mateusza, Marka, Łukasza i Jana), które obfitują w liczne Przypowieści.

Przypowieść to utwór narracyjny o charakterze parabolicznym, czyli zestawienie obok siebie dwóch rzeczywistości z życia codziennego.

Zawiera głębszą myśl, prawdy moralne, filozoficzne czy religijne. Za znaczeniem dosłownym w przypowieści kryje się znaczenie przenośne, alegoryczne czy symboliczne.

Przypowieści są opowiadaniem o życiu codziennym zwykłych ludzi, o ich zmartwieniach, kłopotach, o postępowaniu w trudnych sytuacjach, o wymaganiach stawianych człowiekowi, który pragnie życia wiecznego w Królestwie Bożym.

Przypowieści ewangeliczne zawierają różne opowieści przytaczane przez Chrystusa. Bardzo często zaczynają się od słów: Królestwo niebieskie podobne jest do… Były sposobem przekazywania prawd wiary, z których najważniejszą jest bliskość Królestwa Bożego. Można w nich, oprócz sensu wypływającego z samej fabuły doszukać się znaczeń głębszych. Ukazują wzory osobowe, uczą godnie żyć, współczuć bliźnim i nieszczęśliwym.