Henryk Ibsen – Dzika kaczka – Streszczenie

Dramat Henryka Ibsena Dzika kaczka przedstawia tragedię, której przyczyną było kierowanie się prawdą w świecie, gdzie wartość ta nie miała większego znaczenia. 

Pewnego dnia w spokojne życie Ekdalów, wkroczył orędownik prawdy Gregers Werle, jeden z bohaterów dramatu. Każdy z domowników tej rodziny miał do spełnienia określone zadania.

Hjalmar Edkal, główny bohater zawsze marzył, by zostać wynalazcą i niby poświęcał się pracy nad swym celem. Żona Gina była gospodynią, przykładnie prowadziła dom, a pomagała jej w codziennych zajęciach 14 -letnia córka Jadwina. Z kolei ojciec Edkala, który zachowywał się jak małe dziecko, polował rzekomo na strychu do przestrzelonej dzikiej kaczki. 

Gregers Werle postanowil przed małżeństwem ujawnić skrywaną prawdę z przeszłości, a mianowicie, że Gina była niegdyś kochanką jego ojca i to ojciec Werlego zabiegał o ślub Giny z Hjalmarem i Jadwina jest jego córką, a nie Ekdala. Prawda zakłóciła dotychczasowy spokój w rodzinie i wywołała konflikty. Lepiej by było, gdyby nie została nigdy ujawniona, zgodnie z teorią występującego w dramacie doktora Rellinga. Obnażanie prawdy, zwłaszcza w zdegenerowanym społeczeństwie opartym na fałszu i kłamstwie, więcej przynosi szkód niż korzyści. Jadwina popełniła samobójstwo, gdyż uważała życie w zaklamanym świecie za bezsensowne .