Człowiek człowiekowi – Interpretacja – Edward Stachur

W dwóch pierwszych wersach piątej zwrotki poeta przestrzega, że choć często człowiek człowiekowi wilkiem, to my nie powinniśmy dać się zwilczyć. Nasze postępowanie nie może przypominać zwierzęcych odruchów. Zło należy dobrem zwyciężać. W ostatnich wersach utworu autor uświadamia, że relacje między ludźmi mogą być poprawne, że człowiek człowiekowi może być bliźnim, a z bliźnim się możesz zabliźnić. Trzeba tylko postarać się odnaleźć dobro w drugim człowieku.

Budowa: wiersz zbudowany jest z 5 strof, o 4 wersach każda. Występują rymy żeńskie, parzyste.

Środki artystyczne: powtórzenia – człowiek człowiekowi, liczne porównania – człowiek (…) wilkiem, człowiek (…) strykiem, człowiek (…) szpadą.

Strony: 1 2