* Akcja Dramatu Stanisława Wyspiańskiego Wesele rozgrywa się na dwóch planach:
– plan realistyczny– ukazujący rozmowy gości weselnych, wzajemne niezrozumienie między miastem a wsią
– plan symboliczno-fantastyczny– gościom weselnym ukazują się widma- postacie dramatu.
* Struktura Wesela
– jedność miejsca i czasu
– jedność akcji jest rozbita
– niektóre sceny mają konwencje dramatu klasycznego
– są sceny zbiorowe
– rozbudowane didaskalia
– synestezje
– postacie fantastyczne (Chochoł)
W Weselu przeplata się kilka technik pisarskich i prądów artystycznych:
– impresjonizm– świadczą o nim didaskalia, które podkreślają opis dekoracji, gdzie autor zwraca uwagę na kolory, światło, dźwięk; budują nastrój
– realizm– bohaterowie mają swoje pierwowzory, którymi są znajomi autora (akt I), np. Gospodarz- Włodzimierz Tetmajer
– symbolizm– przedmiotu, postaci, sceny; na scenie pojawiają się goście z zaświatów- osoby dramatu (akt II i III )
– nastrojowość i teatralność tekstu- plastyczne operowanie barwą, światłem i mrokiem, zrytmizowanym ruchem postaci, muzyką
– Indywidualizacja wypowiedzi, wielość ich stylów, uwidacznianie kontrastów (Radczyni- Klimina, Poeta- Czepiec)
– gwarowa stylizacja
– naturalizm– szczegółowe przedstawienie wyglądu i zachowania poszczególnych bohaterów
* Typy dramatu w Weselu
– dramat realistyczny (akt I- ukazanie stosunków wsi i miasta)
– dramat symboliczno-fantastyczny (akt II i III- pojawienie się osób dramatu- zjaw)
– dramat narodowy- (akt III- problem nowego powstania).