Lud – pragnie zemsty, chce brać udział w spisku
Prezes – hamuje zapał ludu. Mówi, że lud wygra tylko dzięki błogosławieństwu Boga (tylko otwarta walka może dać zwycięstwo). Jest przeciwny zbrodni. Twierdzi, że byłaby to hańba dla polskiego tronu, który nie był nigdy splamiony krwią.
Podchorąży (Kordian) – mówi o męczeństwie narodu. Próbuje wytłumaczyć sytuację w Polsce. Określa brata cara przydomkiem – wściekły. Car nie jest prawowitym władcą Polski, więc Ci nie mają obowiązku być mu posłuszni. Podchorąży porównuje cara do dżumy. Car niszczy naród jak śmiertelna choroba. Podchorąży mówi, że należy zabić cara i zniszczyć zdrajców.
Ksiądz – morderstwo zawsze będzie zbrodnią i Bóg nigdy tego nie wybaczy.
Starzec – bierze odpowiedzialność na siebie. Sam będzie odpowiadał za tą zbrodnię.