Wiersz Jarosława Iwaszkiewicza Prolog jest manifestem poetyckim. Pochodzi z pierwszego tomu poezji poety pt: Oktostychy.
Podmiot liryczny stara się wyjaśnić w utworze dlaczego i po co pisze wiersze. Jak mówi, to poezja pozwala zachować mu wspomnienia z najpiękniejszych chwil jego życia. Jego wiersze są niezwykle cenne, to pereł rząd.
Tworzenie wierszy sprawia mu ogromną radość, jest formą kontaktu wrażliwego człowieka z pięknem otaczającej przyrody: jesienny złoty grot zachodzącego słońca. Pisanie jest szczęściem, cały swój świat widzi przez pryzmat własnej sztuki: dusza ma czująca (…) łagodnie się uśmiecha. W jego wierszach dominuje nastrój spokoju, brak gwałtownych uczuć.
Budowa: wiersz składa się z 4 zwrotek, 2-wersowych. Napisany jest 13-zgłoskowcem. Oktostychy – 8-wersowa strofa, rymowana najczęściej aabbccdd.
Środki artystyczne: epitety – świetlane plamy, spokojny smęt; metafora – pereł rząd- nizane oktostychy; personifikacja – Dusza (…) łagodnie się uśmiecha.