Mały Książę – główny i tytułowy bohater utworu. Jest to mały, jasnowłosy chłopiec o kędzierzawej czuprynie, który mieszkał samotnie na maleńkiej planecie B-612. Największym zagrożeniem dla jego planety były ogromne drzewa, baobaby, dlatego chłopiec niszczył je, by korzenie nie rozsadziły jego planety.
Mały Książę był miłym, czarującym dzieckiem, nieco zamkniętym w sobie, poznającym Ziemię i ludzi. Pragnął znaleźć przyjaciela i w końcu znalazł go w osobie pilota. Był bardzo ufny, sam nigdy nie kłamał i szanował poglądy innych. Nikogo nie krytykował i nie potępiał. Bardzo interesowało go życie na Ziemi, zadawał więc wiele dociekliwych pytań, domagając się wyczerpujących odpowiedzi.
Na swojej planecie miał ukochaną różę, był wobec niej niezwykle opiekuńczy i troskliwy. Przeszedł podczas rocznej wędrówki wewnętrzną przemianę. Poznał wartość miłości i przyjaźni. Dopiero na Ziemi przekonał się, że jego róża jest dla niego jedyną na świecie. Ponieważ ją oswoił, czuł się za nią odpowiedzialny. Zrozumiał, że nie powinien jej opuszczać, lecz był jeszcze zbyt młody, by umieć ją kochać. Zdecydował się na powrót do niej na swoją planetę.
Róża – zachowuje się jak piękna kobieta. Jest to postać symboliczna, upersonifikowana. Przybyła na planetę Małego Księcia jako małe ziarenko. Chłopiec śledził jej rozwój, a gdy zaktwiła, był zachwycony jej urodą. Pielęgnował ją bardzo starannie i zabawiał rozmowami. Lecz róża często bywała niezadowolona i kapryśna, tak jak bywa większość kobiet. Grała wielką damę, przewrażliwioną nieco na punkcie własnej osoby. Była dumna, nie ujawniała własnych uczuć, pomimo że kochała Małego Księcia. W rzeczywistości była mądrą i wrażliwą istotą. Gdy odchodził od niej, nie zatrzymywała go, by mógł uświadomić sobie podczas rozstania z nią, jakim uczuciem ją darzy i dobrowolnie do niej powrócił.
Pilot – to jednocześnie narrator. Jest to prawdopodobnie pisarz, człowiek dorosły, który przez całe życie czuł się samotny. Jako dziecko uważał, że dorośli pozbawieni są wyobraźni, nie starają się zrozumieć dziecięcego spojrzenia na świat. Na Saharze znalazł prawdziwego przyjaciela w osobie Małego Księcia. Doskonale go rozumiał, umiał z nim rozmawiać, był dobrym i wrażliwym człowiekiem.