Stary Prometeusz i Prometeusz – Interpretacja – Zbigniew Herbert

Głównym bohaterem utworu Zbigniewa Herberta Stary Prometeusz jest Prometeusz, który niegdyś ukradł z Olimpu ogień dla ludzi i w ten sposób sprzeciwił się bogom.

W swoim tekście jednak Herbert ukazuje Prometeusza w postaci zwykłego człowieka piszącego pamiętniki, żeby ludzie nigdy o nim nie zapomnieli. Zarazem jest zupełnie zrezygnowany. Został uwolniony z męczarni, ale ogień wykorzystano przeciw ludziom. Wypchany orzeł symbolizuje przerost formy nad treścią.

Z kolei utwór Zbigniewa Herberta Prometeusz opowiada o spotkaniu Hermesa z Prometeuszem, który właśnie odbywa swoją karę za kradzież ognia.

Hermes okazuje się okrutny i pozbawiony sumienia. Opowiada skazanemu, że mógł inaczej urzeczywistnić swój plan. Szydzi z jego szlachetności. Twierdzi, że bogowie już dawno pogodzili się z kradzieżą ognia, ale Prometeusz po prostu z nich zakpił.