Dramat Williama Szekspira Makbet opowiada o losach szkockiego rycerza, którego pragnienie władzy doprowadziło do popełnienia przez niego wielu zbrodni.
Rycerz, pomimo namowom żony, waha się zamordować króla, jego krewnego, suwerena, oraz gościa. Czuje żądzę władzy, lecz boi się utracić dotychczasową godność i poważanie. Jest człowiekiem z natury dobrym, ale pod wpływem żony, która nie zna litości i pragnie władzy, postanawia dokonać narodu. Lady Makbet wie, jak przekonać męża.
Sugeruje, że jeśli się podda, nie będzie prawdziwym mężczyzną, zarzuca mu słabość. Manipuluje nim, umiejętnie rozbudza w mężu jego pragnienia. Jest sprytna i wie jak uniknąć odpowiedzialności.
Makbet okazał się człowiekiem słabym, uległym, bezwolnym wykonawcą planu swojej żony. Wydawało się, że jest człowiekiem honoru, ale jednak gdy w zasięgu pojawiła się szansa na władzę, okazał się okrutny, zły, bezwzględny. Wiadomość o śmierci żony nie robi na nim żadnego wrażenia. Jest wręcz zły, że dowiedział się o tym w takim momencie, przed walką z Makdufem. Jest człowiekiem bez skruchy i wstydu. Żona jest mu obojętna. Makbet utracił poczucie wartości życia. Uważa życie za przejściowy akt.
Król Edyp to także bohater tragiczny, lecz o jego losie zadecydowało fatum. Tak naprawdę nie chciał dokonać zbrodni, ale takie już było jego przeznaczenie. Czuł się jednak bardzo odpowiedzialny za to, co zrobił. Ogarnęła go rozpacz i skrucha.
Zarówno Makbet, jak i król Edyp są bohaterami tragicznymi, które w rzeczywistości różnią się od siebie zasadniczo. Makbet sam wybrał sobie taki los, stał się zły i utracił swą wartość. Edyp zaś nie miał wpływu na to, co się stało. Sam nawet wymierza sobie karę, a państwem w przeciwieństwie do Makbeta rządzi sprawiedliwie i dobrze.