Cechy dramatu elżbietańskiego (szekspirowskiego):
- brak zasady 3 jedności: czasu, miejsca i akcji
- różni bohaterowie; bez względu na zamożność, również mogą występować służący, poddani, a nie tylko władcy
- wielowątkowy; przeplatają się wątki poważne z humorystycznymi
- wprowadzenie świata nadprzyrodzonego (ukazywanie się czarownic)
- brak punktu kulminacyjnego i klasycznego rozwiązania
- podział utworu na akty i sceny
- brak chóru
- wszystkie sceny są widoczne dla widowni
- bohater dynamiczny, zmieniający się w trakcie akcji, uwikłany w konflikty wewnętrzne i zewnętrzne
Cechy dramatu antycznego:
- zasada 3 jedności
- jedna, później 3 postacie
- jednowątkowy
- świat rzeczywisty
- chór składał się z 12-15 mężczyzn, zapowiadał akcję, informował o wydarzeniach
- punkt kulminacyjny
- konflikt tragiczny, polegający na istnieniu dwóch przeciwstawnych racji
- podział tragedii na części: prolog, parados, pięć epysedionów, exodos