Portret psychologiczny Hamleta – William Szekspir
By zdemaskować mordercę i dokonać zemsty udaje obłąkanego. Staje się milczący, samotny, rezygnuje z uczucia do ukochanej Ofelii, niemal wyrzeka się matki. Wprawdzie udaje mu się osiągnąć cel, spełnić przysięgę daną ojcu. Demaskuje znienawidzonego Klaudiusza dzięki starannie przygotowanej prowokacji. Dokonuje zemsty, choć płaci za nią życiem. Umiera jako człowiek w pamięci potomnych obłąkany. Dlatego tuż przed śmiercią prosi przyjaciela Horacja, by przekazał przyszłym pokoleniom prawdę o nim. W dodatku jego chęć zemsty spowodowała śmierć nie tylko wrogich mu osób, lecz i tych, których kochał. Podobnie jak Klaudiusz, ponosi moralną odpowiedzialność za wszystkie ofiary będące wynikiem porachunków na szczycie władzy.
Dodaj komentarz