Tematem wiersza Tadeusza Różewicza Niejasny wiersz są rozważania poety dotyczące poezji.
Nie jest pewien, czy po przeżyciach wojennych będzie jeszcze w stanie tworzyć poezję i ukazywać w niej piękno. Zastanawia się, czy przypomni sobie jak się pisze poezje. W zdegradowanym przez wojnę świecie trudno jest odnaleźć piękno. Zamiast pięknej i radosnej poezji tworzone są potwory bez ust bez światła (…) twarze zalane łzami i wódką, a więc coś niezrozumiałego. Ale to nie jego wina, to jest wynikiem pamięci o koszmarnej przeszłości.