Specyfika polskiego romantyzmu

Początek romantyzmu w Polsce to rok 1822, kiedy Adam Mickiewicz wystąpił z I tomem Poezji. Datą końcową jest wybuch powstania styczniowego 1863 r.

1822 – 1830 – romantyzm przedlistopadowy

1831 – 1863 – romantyzm dojrzały

Wyróżniamy również drugi podział:

• praromantyzm – 1797-1817
• wczesnyromantyzm – 1818-1830
• dojrzały romantyzm – 1830-1863

Cechy romantyzmu polskiego:

• Był odmienny od romantyzmu w innych krajach, cechą wspólną jest miłość – w Polsce do Ojczyzny, a w innych krajach do kobiety. Literatura w tej epoce otwierała początek dla najważniejszej części literatury narodowej. W czasach zaborczych była świadectwem żywotności narodu i jego dążeń wolnościowych.
• Miłość romantyczna
• Mesjanizm narodowy oraz jednostkowy
• Umiłowanie pejzażu polskiego
• Misja poety i poezji

Znane motywy w literaturze i sztuce polskiego romantyzmu:

• motyw dworu szlacheckiego
• topos nieszczęśliwej miłości
• klęska powstania i okrucieństwo caratu
• postawa buntu wobec Boga
• motyw podróżnika
• obraz Polski jako Chrystusa narodów (mesjanizm narodu)