Sławomir Mrożek – biografia, życiorys, twórczość

Sławomir Mrożek – prozaik, dramatopisarz, rysownik, felietonista. Urodził się 26 czerwca 1930 roku w Borzęcinie. Uczył się w liceum im. Nowodworskiego w Krakowie – maturę zdał w 1949 r. Studiował architekturę i sztukę w Krakowie.

W latach pięćdziesiątych rozpoczął pracę  dziennikarską.

Jego publikacje znajdowały się m.in. w Przekroju, Dzienniku Polskim, Echu Krakowa. Współpracował także z krakowskim kabaretem Piwnica pod Baranami oraz Polskim Radiem.

W 1963 roku wyjechał do Włoch, a w 1968 roku przeniósł się do Paryża. Mieszkał także w USA, RFN i Meksyku. Do Polski powrócił w 1996 roku i 
zamieszkał w Krakowie.

Jego twórczość była dość różnorodna. Pisał opowiadania, powieści, dramaty oraz rysunki. Najbardziej znane jego dramaty i utwory prozatorskie to:

• dramaty

Policja (1958)
Tango (1964)
Emigranci (1974)

• utwory prozatorskie

Półpancerze praktyczne (1953)
Słoń (1957)
Wesele w Atomicach (1959)
Deszcz (1962)
Dwa listy i inne opowiadania (1974)

W twórczości Sławomira Mrożka dominuje styl groteskowo-satyryczny, zbliżający go do tzw. teatru absurdu. Autor posługuje się karykaturą, parodią i wyolbrzymieniem. Świat przez niego pokazany jest zniekształcony, w którym przewagę nad znaczeniem zyskuje frazes. Mrożek to przede wszystkim surowy obserwator życia i kondycji ludzkiej, dramaturg o światowej sławie.