Safona – Życie i twórczość

Safona – najznakomitsza poetka starożytnej Grecji. Żyła na przełomie VII i VI w.p.n.e. Pochodziła z zamożnego arystokratycznego rodu. Młodo wyszła za mąż, za bogatego kupca. Była matką sławionej w wierszach córki Kleis.

Większość życia spędziła na wyspie Lesbos, gdzie prowadziła szkołę dla szlachetnie urodzonych dziewcząt, w której uczyła muzyki, poetyki i dobrych manier. Łączył je kult bogini Afrodyty. Wcześnie została wdową. Z życiem Safony wiąże się legenda o nieszczęśliwej miłości poetki do pasterza  Faona i jej samobójczej śmierci.

Jest pierwszą kobietą , która sięgnęła po pióro i zaczęła tworzyć poezję. Wiersze Safony pełne są poetyckiego piękna i wdzięku, w których autorka docenia i sławi serdeczną przyjaźń, prawdziwą miłość i życie dostarczające twórczych przeżyć i wzruszeń. Zdaniem Safony, bez poezji człowiek skazany jest na pustkę i zapomnienie. Poetka pisała pieśni weselne, hymny, erotyki i modlitwy, np. modlitwa Do Afrodyty. Od jej imienia pochodzi termin strofa saficka,
czyli strofa czterowersowa, o trzech wersach 11-sylabowych i czwartym skróconym 5-sylabowym. Napisała około 6000 wierszy zawartych w 9 księgach.

Najbardziej znane wiersze Safony:
Pogarda dla nie znającej poezji
Pożegnanie
Do Afrodyty