Obraz państwa stworzony przez George’a Orwella w powieści Rok 1984 jest antyutopią. Antyutopia to przeciwieństwo utopii, inaczej utopia negatywna. Pojęcie utopii pochodzi od słynnego dzieła Tomasza Morusa Utopia, w którym opisał idealne państwo, oparte na wolności, równości i sprawiedliwości wszystkich obywateli. Tak naprawdę utopia to miejsce, którego nie ma, ideał społeczeństwa w praktyce niemożliwy do realizacji.
Powieść Orwella ukazuje wizję społeczeństwa zniewolonego i ogłupionego przez panujący system polityczny, dążący do zniszczenia ludzkiej indywidualności. Fikcyjne państwo Oceania jest wielkim komunistycznym imperium. Jest bardzo dobrze zorganizowane, oparte na rządach dyktatorskich, przypominających rządy Stalina w Związku Radzieckim. System polityczny w miarę precyzyjnie funkcjonujący zniewala jednostki głównie poprzez propagandę rzekomego dobrobytu, czemu m.in. służą sprawnie oddziaływujące na społeczeństwo środki masowego przekazu.
Naczelną władzę w państwie oficjalnie sprawuje jedna Partia, choć w rzeczywistości imperium kieruje jej tajemniczy przywódca, Wielki Brat. Za pomocą telekamer zainstalowanych niemal w każdym domostwie jest wszechobecny. Nikt go jednak nigdy nie widział, jego twarz jest znana jedynie z plakatów. Obowiązkiem każdego obywatela jest popieranie władzy totalitarnej, dlatego są obowiązkowe Seanse Miłości do Wielkiego Brata. W zarządzaniu państwem Partii pomagają 4 ministerstwa. Ministerstwo Prawdy, którego pracownikiem był główny bohater powieści Winston Smith, zajmuje się oświatą, propagandą, fałszowaniem historii i korektą artykułów prasowych, by nie przeczyły ideologii rządzącej partii. Ministerstwo Pokoju prowadzi nieustannie wojny, jego główne hasło brzmi Wojna to pokój. Ministerstwo Miłości zwane także Ministerstwem Spraw Wewnętrznych kontroluje społeczeństwo przy pomocy tajnej Policji Myśli. Ostatnie z ministerstw to Ministerstwo Obfitości zamiast zajmować się rozwojem gospodarki, nieustannie fałszuje dane o wielkości produkcji, głosząc ciągły jej wzrost.
Społeczeństwo Oceanii dzieli się na 3 grupy: członków Partii Wewnętrznej, stanowiącej ok. 2% społeczeństwa, grupa najbardziej uprzywilejowana, członków Partii Zewnętrznej, do której należy zaliczyć ok. 10% społeczeństwa, ciągle kontrolowanej i śledzonej przez Policję Myśli oraz proli, którzy stanowią 85% społeczeństwa, są to żyjący w biedzie zwykli robotnicy.
Dzieci przychodzą na świat nie jako owoc miłości rodziców, lecz głównie jako obowiązek wobec państwa. Od najmłodszych lat rozpoczyna się ich edukacja, by wyrośli na prawomyślnych obywateli. Służy temu specjalna organizacja, o nazwie Kapuś, która uczy ich bezwzględnego podporządkowania się zasadom angsocu, szpiegowania i donoszenia na rodziców. Od dzieciństwa uodparnia się ich na widok tortur i śmierci, będą w przyszłości bez oporów stosować takie metody w zwalczaniu przeciwników istniejącego systemu.
Co pewien czas rząd przeprowadza wielkie czystki. Po pokazywanych procesach buntowników czyli osób nieprawomyślnych dokonuje egzekucji, by było to przestrogą dla innych obywateli. Na porządku dziennym są nagłe zniknięcia osób tzw. ewaporacja, których losem lepiej się nie interesować, dla własnego bezpieczeństwa.