Przypowieść o zgubionej drachmie – Nauka wypływająca z przypowieści

Przypowieść o zgubionej drachmie mówi o wielkiej radości Boga z każdego nawróconego grzesznika.

Jezus nauczał, że jeśli jakaś kobieta, mająca 10 drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie szuka starannie aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i mówi: Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachm, którą zgubiłam. 

Przypowieść ta także posiada znaczenie alegoryczne. Kobieta, która zgubiła drachmę – to obraz Boga, zaś zgubiona drachma – to człowiek grzeszny, który w życiu zbłądził.

Z przypowieści tej wypływa nauka, że Pan Bóg nie porzuca człowieka grzesznego, szuka go i oczekuje jego powrotu, jego nawrócenia. Radość z odzyskania go jest zawsze wielka. Tak jak kobieta cieszyła się ogromnie z jednej znalezionej drachmy, choć miała jeszcze dziewięć, tak jest i w niebie, że większa jest radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z 9 sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pomocy.