Skąpiec – Harpagon i jego ofiary. Charakterystyka Harpagona – Molier

Bohater utworu Moliera Skąpiec – Harpagon był sześćdziesięcioletnim wdowcem, ojcem Elizy i Kleanta. Należał do stanu mieszczańskiego, zarabiał pożyczając pieniądze na procent. Dzięki skąpstwu stał się bogaty.

Materialista myślał tylko o pieniądzach, posądzając każdego o to, że pragnie ukraść jego majątek. Chciał poślubić Mariannę, zaś syna ożenić z bogatą wdową, a córkę ze starym, zamożnym Anzelmem. Nie dbał o służbę głodząc ją, pouczał by nie ścierać za mocno kurzu, bo to niszczy meble, potrącał z pensji za każde zbite naczynie i ostrzegał ich, aby nie podawali napojów i potraw zanim gość nie poprosi o nie. Lokajom kazał zakrywać dziury kapeluszem. Głodził konie, a swym dzieciom wypominał każdy grosz. Był nadmiernie ruchliwy, gdyż skąpstwo zmuszało go do ciągłego ruchu. Mówił, podejrzliwie rozglądając się na boki. Harpagon wstydził się swej chciwości i starał się ją ukryć. Nie miał przyjaciół, gdyż wszyscy uważali go za dziwaka i śmieli się z niego.

Postać Harpagona wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Jego skąpstwo zasługuje na wzgardę i potępienie. Zachowuje się jak bestia pozbawiona uczuć: nie kocha swoich dzieci, nie obchodzi go ich los, nie dba o ich dobro. Dla niego liczą się tylko pieniądze. Jednocześnie bohater Moliera budzi litość i współczucie, gdyż skąpstwo jest jego obsesją, chorobą psychiczną.