Molier – Skąpiec – Czy Harpagon zasługuje na naszą litość, czy na potępienie?

Moim zdaniem Harpagon, bohater komedii Moliera Skąpiec, pomimo wielu negatywnych cech zasługuje raczej na naszą litość. Co prawda był chciwy, skąpy, egoistyczny, los dzieci był mu obojętny, to jednak z drugiej strony jest to człowiek chory i nieszczęśliwy. Jego chorobliwe skąpstwo zatruwa życie nie tylko jego dzieciom, ale jest zgubne także dla niego samego. Jest człowiekiem rozdartym między miłością a żądzą bogactwa.

Skąpstwo zniszczyło psychikę Harpagona, stało się źródłem okrucieństwa, zabiło w nim honor i godność. Dla nikogo nie jest dobry, ale największym wrogiem jest dla samego siebie. Nieustannie podejrzewa najbliższych, że czyhają na jego majątek, wprowadza w domu atmosferę nieufności, a to powoduje, że jest człowiekiem samotnym. Dzieci czują do niego nienawiść i wzgardę, spiskują przeciwko niemu, nie są wobec niego uczciwe, skoro nie mogą decydować o własnym życiu. Pieniądze są dla niego sensem życia, wartością najważniejszą, dla nich jest w stanie wyrzec się nawet własnych dzieci.

Myślę, że Harpagonowi należy współczuć, gdyż nie wiemy jak wyglądała jego przeszłość. Być może nikt wcześniej nie nauczył go, czym jest naprawdę prawdziwa miłość, nigdy nie zaznał tego uczucia od najbliższych, nie wie, jakie niesie  ze sobą korzyści. Nikogo nie kocha, żyje jedynie dla siebie i swoich pieniędzy. Taki stan to więc niekoniecznie jego wina.