Plan realistyczny (wątek współczesny)
- Małgorzata – tytułowa bohaterka powieści, ukochana Mistrza. Kobieta trzydziestoletnia, piękna, mądra, wrażliwa, nieszczęśliwa w małżeństwie. Mąż Małgorzaty zajmował wysokie stanowisko, był bogaty. Mieszkała w wygodnym domu, niczego jej tam nie brakowało, prócz miłości.Pewnego dnia zakochała się bezgranicznie w Mistrzu ze wzajemnością. Pierwsza zrecenzowała jego powieść, bez reszty w niego wierzyła. Kiedy on zniknął, była załamana. Starała się wszelkimi sposobami odnaleźć ukochanego. Zdeterminowana, zawarła pakt z diabłem. Woland, za jego udział w sztańskim balu, na którym zgadza się pełnić rolę gospodyni obiecał jej oddać Mistrza. Została zamieniona w czarownicę. Lecąc na bal, z zemsty zdemolowałą mieszkanie krytyka Łatuńskiego, który zdyskwalifikował powieść Mistrza. Małgorzata uczestniczy w balu i dzięki temu odzyskuje kochanka.
- Mistrz – tytułowy bohater, ukochany Małgorzaty, autor powieści o Poncjuszu Piłacie. Porzucił swoje imię i nazwisko, przedstawia się jako Mistrz. Wcześniej był historykiem i pracował w muzeum. Pewnego dnia niespodziewanie wygrał 100 tysięcy rubli. Porzucił wówczas pracę i poświęcił się pisaniu powieści o Poncjuszu Piłacie. Podczas wiosennego spaceru spotkał na ulicy kobietę i się w niej zakochał od pierwszego wejrzenia. Stała się ona jedyną radością jego życia. Choć była mężatką, spotykali się codziennie. Wierzyła w sukces ukochanego. Pierwsza oceniła jego powieść i dopingowała do dalszej pracy. Niestety, krytyka zdyskwalifikowała jego książkę. Mistrz bardzo się tym przejął i ze zmartwienia się rozchorował. W końcu spalił swój rękopis, nie był w stanie walczyć o swoje. Sam udał się do szpitala psychiatrycznego, stąd uwolniła go Małgorzata, godząc się być wiedźmą na balu szatańskim.
- Michał Aleksandrowicz Berlioz – prezes stowarzyszenia literatów moskiewskich Massolit, redaktor miesięcznika literackiego. Jest ateistą, uważa, że Chrystus wcale nie istniał. Woland przepowiada mu niezwykłą śmierć – zginie wkrótce, kobieta obetnie mu głowę. I tak rzeczywiście się stało. Ginie, wpadając pod tramwaj prowadzony przez kobietę. Pojazd odcina mu głowę.
- Iwan Nikołajewicz Ponyriow – poeta Iwan Bezdomny, niezwykle popularny, ateista, opublikował antyreligijny poemay, z którego był bardzo zadowolony. Przedstawił w nim Jezusa Chrystusa w taki sposób, by zniechęcić czytelników do tej postaci. Dopiero po spotkaniu z Wolandem i śmierci Berlioza zaczyna wierzyć w Boga i życie pozagrobowe. Zgodnie z przepowiednią Wolanda Iwan popada w obłęd i trafia do kliniki psychiatrycznej profesora Strawińskiego. Tam poznaje Mistrza i pod jego wpływem rezygnuje z pisania wierszy, poświęca się nauce.
Plan biblijny (wątek historyczny)
- Poncjusz Piłat – prokurator Judei, urzędnik cesarza Tyberiusza. Rządził Jeruszalaim oraz sądził i skazywał zbrodniarzy. Przesłuchiwał Jeszuę, gdyż człowiek ten namawiał do zburzenia świątyni jeruszaliamskiej. Postać Jeszui wzbudza u Piłata współczucie, nie znajduje w nim winy i wbrew swojej woli wydaje na niego wyrok śmierci ze względu na naciski Sanhedrynu. Chciał, aby z okazji Święta Paschy ułaskawionym spośród 4 skazańców był Jeszua, lecz zgodnie z wolą tłumu zostaje uwolniony groźny przestępstca Bac-Rawan. Piłat wprawdzie umywa ręce od śmierci Jeszui, ale poczucie winy nigdy go nie opuszcza.
- Jeszua Ja-Nocri – w powieści Bułhakowa to określenie Jezusa. Jeszua był wędrownym filozofem, głoszącym wiarę w jednego Boga oraz nadejście królestwa bożego, w któym nie będzie potrzebna żadna władza, będzie ono zbudowane na zasadzie sprawiedliwości i prawdzie. W przeciwieństwie do Jezusa, Jeszua uważa, że na świecie nie ma złych ludzi, widzi we wszystkich ludziach tylko dobro. Potrafi czynić cuda – w cudowny sposób uśmierca ból głowy Poncjusza Piłata, posiada też zdolność odgadywania ludzkich myśli. Choć posiada cechy boskie, to jednak boi się śmierci i prosi Piłata o uwolnienie.
Plan fantastyczny (goście z zaświatów)
- Woland – szatan przedstawiający się jako profesor czarnej magii lub zagraniczny konsultant, przywódca świty diabelskiej pojawiającej się w Moskwie. Wierzy, że Jezus istniał naprawdę, że człowiek nie decyduje o własnym losie. Posiada zdolnoś przenoszenia się w przestrzeni i czasie, odgadywania ludzkich myśli, zna całą historię świata. Twierdzi, że był obecny przy sądzie Jeszui. W pewnych sytuacjach okazuje miłosierdzie, zwłaszcza w stosunku do Mistrza i Małgorzaty.
Jak wielu diabłów przedstawionch w literaturze, tak i on ma charakterystyczny wygląd. Ma ponad 40 lat, jedno oko czarne, a drugie zielone, brwi czarne, lecz jedna jest umieszczona wyżej niż druga oraz krzywe usta. - Asasello – jeden ze świty Wolanda, demon pustyni, morderca z Księgi Kapłańskiej, okrutny, wykonawca wszelkich diabelskich poleceń. Jest niski, gruby, ma rude wąsy, kieł wystający z ust i bielmo na oku.
- Korowiow- Fagot – diabelski sługa, pokutujący rycerz, figlarz, żartowniś, wspólnie z Behemotem dezorganizuje życie w Moskwie
- Behemot – czarny wielki kot, czasem człowiek przypominający kota, wspólnie z Korowiowem płata rozmaite figle