Nauczyciel, w utworze Melchiora Wańkowicza Ziele na kraterze, był ambitny i bardzo zdolny, lecz nie potrafił dobrze uczyć.
Nie umiał zapanować nad uczniami, a oni to niestety wykorzystywali. Było mu wstyd gdy uczniowie wyśmiewali się z jego braku wiedzy na temat drobnostek. Gdy odchodził ze szkoły, róże podarowane przez uczniów sprawiły mu ogromną radość.
Uczniowie byli przeciwni rusyfikacji. Pragnęli uczyć się jezyka polskiego, dlatego źle przyjęli Bucefała. Docinali mu i doszukiwali się każdego najmniejszego błędu w jego wykładzie. Gdy nauczyciel odchodził, postąpili wspaniale wręczając mu na pamiątkę bukiet biało-czerwonych róż.