Leopold Staff – Przedśpiew – Interpretacja i analiza

Wiersz Leopolda Staffa Przedśpiew jest podsumowaniem własnej twórczości.

Poeta zawarł w nim  własne rozważania i przemyślenia, dotyczące jego życia, a niezwykle istotne dla wszystkich ludzi. Podmiot liryczny jawi się tutaj jako człowiek doświadczony, który wiele w życiu przeżył i widział: Znam gorycz i zawody, wiem, co ból i troska, Złuda miłości, zwątpień mrok, tęsknot rozbicia.

Swoim doświadczeniem pragnie podzielić się z czytelnikiem. Pomimo cierpienia i samotności nie załamuje się. W jego wyznaniach odnajdujemy postawę ludzi odrodzenia i myśl mądrego humanisty, którym Staff był niewątpliwie.

W wierszu występuje wyraźnie nawiązanie do postawy stoickiej, o czym świadczą słowa: Żyłem i z rzeczy ludzkich nic ni jest mi obce. Przypominając swe dni chmurne i dni w słońca krasach kończy utwór aprobatą życia, którą powinien głosić człowiek patrzą cy okiem  mędrca na kaprysy losu , przyjmujący ze zrozumieniem i spokojem zarówno szczęście, jak i cierpienie, a wobec którego tak często jest bezsilny: I pochwalam tajn życia w pieśni i w milczeniu, Pogodny mądrym smutkiem i wprawiony w cierpieniu.

Budowa: wiersz ma budowę ciągłą ,brak podziału na zwrotki, a rymy parzyste.

Środki artystyczne: epitety- sztuka boska,
                                 metafora- czciciel gwiazd i mądrości,
                                 porównanie- myśli me (…) są pogodne jako starcy w sadzie.