Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego Rodzicom skierowany jest do rodziców poety. Podmiot liryczny wypowiada się w pierwszej osobie liczby pojedynczej.
W wierszu tym, poeta pragnie podziękować rodzicom za to, kim jest. W pierwszych strofach mówi o sobie i o wielu innych młodych ludziach, których dosięgła Apokalipsa spełniona.
Oznacza to, że należy do pokolenia, które Zanim dwadzieścia lat minie umrze mu życie w złocieniach rąk. To pokolenie pozbawione jest nadziei, także młodości.
Wiersz ten utrzymywany jest raczej w nastroju smutku i melancholii. Akcentuje konflikt między wyznaczonymi wartościami jak miłość, przyjaźń, a nienawiść.
Podmiot liryczny przeczuwa tragiczny koniec życia. Cytuje wiele słów rodziców kierowanych do niego, ich oczekiwań co do jego postawy wobec Ojczyzny, stawiających mu zadania, które wymagają ogromnych poświęceń.
Najważniejsze i najpiękniejsze w tym wierszu są dwie ostatnie strofy. Poeta zapewnia rodziców, że dziedziczy po nich obywatelską, patriotyczną postawę, że nie lęka się śmierci. Przyrzeka, że wytrwa w trzaskawicach palb, pomimo że nadzieja wciąż maleje.