Kazimierz Przerwa-Tetmajer – Na Anioł Pański – interpretacja i analiza
Tematem wiersza Kazimierza Przerwy-Tetmajera Na Anioł Pański są rozważania na temat istoty i sensu życia, jego smutnego przemijania.
Podmiot liryczny ukazuje przeżycia wewnętrzne człowieka poprzez opis przyrody. Krajobraz wywołuje nastrój smutku, który ogarnia cały świat, uczucie beznadziejności i opuszczenia. Nastrój przygnębienia wywołuje także monotonny dzwięk dzwonów kościelnych unoszący się w niebiosa: Na Anioł Pański biją dzwony, Niech będzie Maria pozdrowiona, Niech będzie Chrystus pozdrowiony….
Na tle krajobrazu, pełnego szarej mgły zacierającej kontury chłopskich chat, w otoczeniu snujących się dymów pojawia się zaduma polna, osmętnica, która poprzez moczary i łąki zmierza na cmentarz, tam gdzie przystanie smutek sieje.
Dodaj komentarz